The American Garden
In dit deel van de tuin staan vooral planten, die niet houden van kalkhoudende maar van zure grond. Zulke gebieden worden door Michael Symes* American Gardens genoemd. Daarom is deze benaming ook overgenomen voor dit deel van de tuin.
In 2010 zijn we gestart door twintig volwassen rododendrons te verplaatsen naar dit deel van de tuin, ze in groepen te plaatsen en de resterende grond te beplanten met heide, vaste planten en heesters die ook graag op zuurhoudende grond leven.
Beatrix Farrand
Maar dit is niet de enige reden waarom hier de naam American Garden op z’n plaats is.
Ik bewonder Beatrix Farrand vanwege haar belangrijke rol binnen de Amerikaanse geschiedenis van tuin- en landschapsarchitectuur. Mede-oprichter van de ASLA (American Society of Landscape Architects) begon zij haar carrière precies in de periode dat de rijken en beter opgeleiden op zoek waren naar nieuwe vormen in de tuinarchitectuur. Farrand was in staat om de tuinstijl van de oude wereld te vertalen naar de veeleisende smaak van deze snel groeiende groep industriëlen en andere welgestelde mensen in de Verenigde Staten.
Haar doortastendheid om haar eigen grote tuin in Reef Point te creëren en haar toewijding waarmee ze prachtige tuinen voor anderen heeft ontworpen maken veel indruk op me. Daarom zijn de ontwerpen van Beatrix Farrand zo’n bijzonder voorbeeld voor mijn eigen werk. In veel van haar ontwerpen gebruikte ze heide, rododendrons en inheemse Amerikaanse planten.
Voortdurende bloei
Vanuit een van de westelijke vensters van mijn ontwerpstudio zie ik het hele jaar door paarsrood bloeiende heide. Als de bloemen van de rododendron langzaam zijn verwelkt begint de Daboecia scotica ‘Tambramhill’ haar seizoen. Zij bloeit ononderbroken vijf maanden lang en wordt in november afgelost door de Erica darleyensis ‘Kramers Rote’. Dit is waarschijnlijk de best en langst bloeiende heide die haar bloemen behoudt tot de rododendron het weer overneemt
